Page:The muses threnodie (Adamson, 1638).djvu/16
This page has been proofread, but needs to be validated.
De Authoris præmaturo obitu,
Elegidion.
Elegidion.
A Damsone jaces, raptus florentibus annis?
Totque animi dotes hausit acerba dies?
Tam carum Phœbo letali tabe lev are
Artes Phoebæ non potuere ca put?
Quod tibi si canam fas aspexisse senectam,
Pectoris & diti promere clausa sinu:
Inferius Tiberi non Taus nomen haberet:
Et Romae aequaret Pertha superba decus.
Haec vide, quae primâ lusit vernante juventâ
(Talis erat Ciris Virgiliique Culex)
Aspice, conatu quam nil molitur inepto,
Grancia seu memoret, sive jocosa canat.
Martia grandiloquo memorat dum bella cotburno,
Maeoniam credas incinuisse tubam.
Si laudes canat Heroum, aut facta inclyta Iovae,
Daunigenam jures increpuisse fides.
Ad jeca si laetae demittat plectra Thaliae,
Bilbilidae dicas plectra movere sales.
Si canit historias, diae si dogmata legis;
Dixeris his omnes invigilasse dies.
Denique sic unus cunctâ proludit in arte,
Ceu brevis ars, illi vitaque longa foret.
Quòd si tantus honos florum; quae gloria messis
(Hanc nisi praeriperent fata inimica) foret?
At tu quae primae dederas spiramina vitae,
Cui vitae aeternum reddidit ille diem,
AEternos titulos spiranti in marmore scribas,
Vsque memor civis, inclyta Pertha, tui.
Totque animi dotes hausit acerba dies?
Tam carum Phœbo letali tabe lev are
Artes Phoebæ non potuere ca put?
Quod tibi si canam fas aspexisse senectam,
Pectoris & diti promere clausa sinu:
Inferius Tiberi non Taus nomen haberet:
Et Romae aequaret Pertha superba decus.
Haec vide, quae primâ lusit vernante juventâ
(Talis erat Ciris Virgiliique Culex)
Aspice, conatu quam nil molitur inepto,
Grancia seu memoret, sive jocosa canat.
Martia grandiloquo memorat dum bella cotburno,
Maeoniam credas incinuisse tubam.
Si laudes canat Heroum, aut facta inclyta Iovae,
Daunigenam jures increpuisse fides.
Ad jeca si laetae demittat plectra Thaliae,
Bilbilidae dicas plectra movere sales.
Si canit historias, diae si dogmata legis;
Dixeris his omnes invigilasse dies.
Denique sic unus cunctâ proludit in arte,
Ceu brevis ars, illi vitaque longa foret.
Quòd si tantus honos florum; quae gloria messis
(Hanc nisi praeriperent fata inimica) foret?
At tu quae primae dederas spiramina vitae,
Cui vitae aeternum reddidit ille diem,
AEternos titulos spiranti in marmore scribas,
Vsque memor civis, inclyta Pertha, tui.
Th. Crafordius.